آنتی اکسیدان 1076

اکسیداسیون و تخریب حرارتی پلیمر:

حضور همزمان اکسیژن و دمای بالای عملیاتی مورد استفاده در فرآیند های کامپوندینگ و شکل دهی پلیمرها می تواند موجب تخریب ساختاری پلیمرها شود. در این فرآیند حضور گرما موجب بر انگیختگی ساختار پلیمر شده و زمینه جداشدن برخی هیدروژن های ساختاری را فرآهم می کند و موجب تشکیل رادیکال های آلکیل (R) می شود. در ادامه رادیکال های آلکیل با اکسیژن واکنش داده و رادیکال های پروکسی (ROO) را تولید می کنند.

رادیکال های پروکسی ضمن واکنش با هیدروکربن های ساختاری، موجب تشکیل هیدروپروکسی ها می گردند که خود ناپایدار و مستعد تشکیل رادیکال آزاد هستند. درصورت عدم جلوگیری از فرآیند فوق، واکنش های زنجیره ای با سرعت زیادی موجب تخریب ساختار پلیمر می شوند.

وقوع فرآیند اکسیداسیون ضمن تخریب شیمیایی و ساختاری پلیمر، موجب افت چشمگیر خواص فیزیکی و مقاومت های مکانیکی آن می گردد. در این زمینه آنتی اکسیدان 1076 بعنوان یک از موثر ترین و پرکاربرد ترین آنتی اکسیدان های اولیه محسوب می شود که با حذف رادیکال های آزاد تولید شده، از ادامه واکنش های زنجیره اکسیداسیون در پلیمر جلوگیری می کند و به این ترتیب موجب پایداری بلند مدت محصول در مقابل گرما می شود.

ساختار شیمیایی و مکانیزم عملکرد:

آنتی اکسیدان 1076 با فرمول شیمیایی C₃₅H₆₂O₃ دارای جرم مولکولی 530.87 گرم بر مول بوده و شکل ظاهری آن به صورت پودر و یا گرانول کریستالی سفید رنگ می باشد. همانطور که در ساختار شیمیایی آن قابل مشاهده است، این محصول دارای یک حلقه فنلی است که چهار گروه عاملی مختلف به آن متصل شده اند. گروه های hydroxy و Tert- butyl بعنوان اجزاء ثابت آنتی اکسیدان های فنولی می باشد که مجموعا از طریق یک واسط Propionate به زنجیره کربنی با فرمول C₁₈H₃₇  متصل شده اند.

با توجه به اینکه واکنش های زنجیره اکسیداسیون با تشکیل رادیکال های آزاد پروکسی (ROO) آغاز می گردد، آنتی اکسیدان های فنلی با انتقال اتم هیدروژن خود به تبدیل رادیکال های آزاد، آن ها را به هیدرو پر اکساید (ROOH) تبدیل می کنند که واکنش پذیری بسیار کمتری دارند. در ادامه نیز هیدرو پر اکساید تولید شده با آنتی اکسیدان های ثانویه نظیر آنتی اکسیدان 168 واکنش داده و بطور کامل به ماده ای پایدار تبدیل می شود. از این رو استفاده ترکیبی از آنتی اکسیدان های اولیه و ثانویه خاصیت هم افزایی بسیار بالایی دارد و موجب افزایش پایداری محصول پلیمری در حین تولید و استفاده بلند مدت می گردد.

کاربرد آنتی اکسیدان 1076:

• Solvent-based coating applications
• Tackifier resins
• Hot-melt adhesives
• Polyethylene
• Polypropylene
• Polybutene
• Olefin co-polymers
• Polyacetals
• Polyamides
• Polyurethanes
• Polyesters
• PVC
• ABS
• Styrene homo- and co-polymers

Dosage Rate: 

ترکیب نسبی بهینه برای استفاده از آنتی اکسیدان 1076 می بایست با انجام آزمایش های تجربی بر روی پایه پلیمر مورد نظر و بر اساس شرایط فرآیندی، خواص محصول نهایی و میزان پایداری بلند مدت محصول محاسبه گردد. اما بطور کلی آنتی اکسیدان 1076 با غلظت وزنی حدود 0.05% تا 0.2% پایداری بلند مدت مطلوبی را بدست می دهد.

مشخصات  فیزیکی و شیمیایی :

بسته بندی:

• کیسه پلیمری 25 کیلوگرمی روی پالت.
• سایر بسته بندی ها با توجه به درخواست قابل تامین می باشد.

نگهداری و انبارش:

• در محیط خشک و خنک و با تهویه مناسب نگهداری شود.
• از مجاورت با حرارت، شعله و یا مواد جرقه زن دور نگه داشته شود.
• از باز کردن بسته بندی محصول تا پیش از استفاده خودداری گردد.

نکات ایمنی:

• حین استفاده از تجهیزات محافظتی شامل دستکش، ماسک مناسب و عینک استفاده شود.
• از تماس مستقیم ماده با پوست، چشم و یا لباس خود داری شود.
• از تنفس غبار محصول خودداری شود.
• از تشکیل الکتریسته ساکن حین استفاده از محصول جلوگیری شود.
• کلیه تجهیزات مورد استفاده دارای سیم اتصال به زمین باشند.
• از حمل و نقل ماده به روش هایی که تولید غبار می کند خود داری شود.