آنتی اکسیدان 3114

اکسیداسیون و تخریب حرارتی پلیمر:

عواملی نظیر گرما، نور، تنش های فشاری طی فرآیند تولید و یا استفاده از یک محصول پلیمری می توانند در حضور اکسیژن، موجب تخریب ساختار پلیمر از طریق واکنش های رادیکال آزاد اکسیداسیون شوند. این واکنش ها معمولا با جداشدن هیدروژن ساختاری بدلیل حضور یکی از عوامل یاد شده آغاز می گردد و در ادامه و موجب تشکیل رادیکال های آلکیل (R) می شود. در ادامه رادیکال های آلکیل با اکسیژن واکنش داده و رادیکال های پروکسی (ROO) را تولید می کنند.

رادیکال های پروکسی ضمن واکنش با هیدروکربن های ساختاری، موجب تشکیل هیدروپروکسی ها می گردند که خود ناپایدار و مستعد تشکیل رادیکال آزاد هستند. درصورت عدم جلوگیری از فرآیند فوق، واکنش های زنجیره ای با سرعت زیادی موجب تخریب ساختار پلیمر می شوند.

وقوع فرآیند اکسیداسیون ضمن تخریب شیمیایی و ساختاری پلیمر، موجب افت چشمگیر خواص فیزیکی و مقاومت های مکانیکی آن می گردد. در این زمینه آنتی اکسیدان 3114 بعنوان یک از موثر ترین و پرکاربرد ترین آنتی اکسیدان های اولیه محسوب می شود که با حذف رادیکال های آزاد تولید شده، از ادامه واکنش های زنجیره اکسیداسیون در پلیمر جلوگیری می کند و به این ترتیب موجب پایداری بلند مدت محصول می گردد.

ساختار شیمیایی و مکانیزم عملکرد:

آنتی اکسیدان 3114 با فرمول شیمیایی C₄₈H₆₉N₃O₆ دارای جرم مولکولی 784 گرم بر مول بوده و شکل ظاهری آن به صورت پودر کریستالی سفید رنگ می باشد. ساختار شیمایی این ماده شامل یک حلقه مرکزی Triazine می باشد که از طریق اتم های نیتروژن به سه گروه عاملی فنلی (3,5Di-tert-butyl-4-hydroxy benzyl) متصل می باشد.

با توجه به اینکه واکنش های زنجیره اکسیداسیون با تشکیل رادیکال های آزاد پروکسی (ROO) آغاز می گردد، آنتی اکسیدان های فنلی با انتقال اتم هیدروژن خود به تبدیل رادیکال های آزاد، آن ها را به هیدرو پر اکساید (ROOH) تبدیل می کنند که واکنش پذیری بسیار کمتری دارند. در ادامه نیز هیدرو پر اکساید تولید شده با آنتی اکسیدان های ثانویه نظیر آنتی اکسیدان 168 واکنش داده و بطور کامل به ماده ای پایدار تبدیل می شود. از این رو استفاده ترکیبی از آنتی اکسیدان های اولیه و ثانویه خاصیت هم افزایی بسیار بالایی دارد و موجب افزایش پایداری محصول پلیمری در حین تولید و استفاده بلند مدت می گردد.

مشخصه دیگر آنتی اکسیدان 3114، حضور Triazine در ساختار شیمیایی آن است که خود بعنوان یک جاذب اشعه فرابنفش (UV Absorber) عمل می کند و لذا این محصول ضمن جلوگیری از اکسید شدن پلیمر، مقاومت آن در برابر Photodegradation را نیز بهبود می دهد.

کاربرد آنتی اکسیدان 3114:

• Polyethylene
• Polypropylene
• Polyolefin
• polystyrene
• ABS
• Polyamides
• Polyurethanes
• PVC

Dosage Rate: 

ترکیب نسبی بهینه برای استفاده از آنتی اکسیدان 3114 می بایست با انجام آزمایش های تجربی بر روی پایه پلیمر مورد نظر و بر اساس شرایط فرآیندی، خواص محصول نهایی و میزان پایداری بلند مدت محصول محاسبه گردد. اما بطور کلی آنتی اکسیدان 3114 با غلظت وزنی حدود 0.05% تا 0.3% پایداری بلند مدت مطلوبی را برای پلی الفین ها بدست می دهد.

مشخصات  فیزیکی و شیمیایی :

بسته بندی:

• کیسه پلیمری 25 کیلوگرمی روی پالت.
• سایر بسته بندی ها با توجه به درخواست قابل تامین می باشد.

نگهداری و انبارش:

• در محیط خشک و خنک و با تهویه مناسب نگهداری شود.
• از مجاورت با حرارت، شعله و یا مواد جرقه زن دور نگه داشته شود.
• از باز کردن بسته بندی محصول تا پیش از استفاده خودداری گردد.

نکات ایمنی:

• حین استفاده از تجهیزات محافظتی شامل دستکش، ماسک مناسب و عینک استفاده شود.
• از تماس مستقیم ماده با پوست، چشم و یا لباس خود داری شود.
• از تنفس غبار محصول خودداری شود.
• از تشکیل الکتریسته ساکن حین استفاده از محصول جلوگیری شود.
• کلیه تجهیزات مورد استفاده دارای سیم اتصال به زمین باشند.
• از حمل و نقل ماده به روش هایی که تولید غبار می کند خود داری شود.